پیش‌بینی نابودی اسرائیل نتیجه اعتقاد به نصرت الهی (زلال بصیرت)

اگر مؤمنان ایمان داشته باشند و در راه خدا، تلاش کنند، خداوند آنها را یاری خواهد داد. در جنگ بدر وقتی مؤمنانی که دین خدا را یاری می‌کردند، خود را در مقابل دشمن، ضعیف دیدند، به درگاه الهی استغاثه کردند و خداوند نیز آنها را به گونه‌ای که تصور نمی‌کردند یاری کرد و هزاران ملائکه را برای کمک به مؤمنان فرستاد.

سیدحسن نصرالله می‌فرمود این مسئله مخصوص جنگ بدر نبود، بلکه ما آن را با چشم خود دیدیم؛ در جنگ 33 روزه اسرائیل علیه حزب‌الله، نیروهای ما در موقعیتی قرار گرفتند که در منطقه‌ای محاصره شده و حتی چیزی برای خوردن نداشتند، اما وقتی مکالمات صهیونیست‌ها را شنود می‌کردیم، فهمیدیم که در حال عقب‌نشینی هستند؛ آنها می‌گفتند مردان سفیدپوشی را می‌بینند که با شمشیر به جنگ با آنها می‌پردازند! همین مسئله سبب شد تا جنگ 33 روزه با شکست اسرائیل و پیروزی حزب‌الله که در آن زمان موقعیت اکنون را در بین مردم و دولت لبنان نداشت، همراه شود.

نمی‌شود گفت اینها دروغ است؛ از سویی آیات قرآن، این مطلب را بیان می‌کند؛ از سوی دیگر شواهد و قرائن دلالت بر صداقت این سخن دارد؛ چرا که باقی ماندن حزب‌الله و شکست اسرائیل با آن همه تجهیزات نظامی، بر اساس اسباب ظاهری ناشدنی بود.

اسباب ظاهری، علت تامه پیروزی نیست

باید باور کنیم که همه چیز به همین اسباب ظاهری بستگی ندارد، نیروی انسانی، تکنولوژی، صنعت و سایر امور، ابزار هستند و باید هم از آن‌ها استفاده کرد؛ اما علت تامه نیستند؛ آنها ابزار امتحان هستند، ولی تدبیر نهایی در دستگاه الهی صورت می‌گیرد. اگر این مسئله را باور کنیم، می‌توانیم مشکلات را حل کنیم.

در جریان انقلاب، روزی نبود که معجزه اتفاق نیفتد؛ شما هم در دفاع مقدس، هر روز نمونه‌های آن را دیده‌اید، اما اینکه چه اندازه توجه کرده و تحلیل کرده‌اید، امر دیگری است.

اختلافات فکری، ریشه همه اختلافات

باید ببینیم امید ما به کیست؟ برخی ته دلشان این است که مگر می‌شود با آمریکا مقابله کرد؟ مگر می‌توان جلوی ابرقدرت جهان ایستاد؟ اگر دل‌ها و فکرهاعوض شده و به سمت خدا متمایل شود، می‌توان از دستگاه الهی استفاده کرد و هم منافع دنیوی و هم سعادت اخروی جامعه را تأمین کرد.

باید خودمان را بررسی و ارزیابی کنیم و ببینیم چقدر به این مسئله باور داریم؛ باور کنیم که امداد غیبی منحصر به جنگ بدر و جنگ 33 روزه حزب‌الله نبود؛ اگر فکر و دل ما به خدا متصل باشد، هنوز هم این امدادها ادامه دارد.

باید این فکر را در خودمان و اطرافیانمان تقویت و ترویج کنیم.

سپردن کار به دست خدا، به معنای تنبلی نیست، شیطان نباید ما را فریب دهد تا به بهانه اینکه کارها به دست خداست، تنبلی کرده و کاری انجام ندهیم. بلکه باید تا پای جان در راه خدا تلاش کنیم ولی باید بدانیم که نتیجه کار، در گرو خواست اوست.

راه بهره‌مندی از امداد غیبی

باور به غیب از ویژگی‌های مؤمنان است. باور کنیم که دست خدا، ما را یاری خواهد کرد و اولیای الهی با قدرتی که خدا به آنها داده است، می‌توانند دوستانشان را یاری و برایمان دعا کنند. هرگز توسل به امام عصر(عج) و سایر ائمه‌ علیهم‌السلام و حضرت معصومه‌(س) را فراموش نکنیم؛ بدون رودربایستی بگویم اگر تمام تکیه ما به همین اسباب ظاهری باشد و روح کار یعنی توجه به خدا را نادیده بگیریم، کار ما با سایر کفار، تفاوتی نخواهد داشت.

امام‌(ره)، یاران باوفایش و سربازانی که با اشاره ایشان جانشان را تقدیم کردند، برای ما الگو هستند؛ باید خودمان این روحیه را داشته باشیم و به نسل بعد نیز منتقل کنیم. باید توکل بر خدا، توسل به اولیای الهی، اطاعت از رهبری و خدمت به مستضعفین، اساس کار باشد؛ اگر چنین روحیه و نیتی داریم، بدانیم که «لینصرن الله من ینصره». اگر رهبری با قاطعیت نظری می‌دهند و می‌گویند 25 سال دیگر، اسرائیل وجود نخواهد داشت، به خاطر باور به همین مسئله است؛ وگرنه با چه اعتمادی این سخن را بر زبان می‌رانند؟ ایشان باور دارند که «لینصرن الله من ینصره».

بیانات آيت‌الله مصباح يزدي‌(دام ظله)

در دیدار با جمعی از رزمندگان دفاع مقدس؛ قم ؛13/9/97

زلال بصیرت روزهای پنج‌شنبه منتشر می‌شود.