ما پیش از آن که بمیریم ، مرده ایم

یکی از متفکرین غربی به نام Jordan B Peterson اخیرا مطلبی منتشر کرده و گفته که برای یک دختر مهمترین چیز ازدواج است نه تحصیل و کار.

او معتقد است که اگر دختری بخواهد لیسانس و فوق لیسانس و دکترا بگیرد و شاغل بشود و بعد از ۳۰ سالگی بخواهد ازدواج بکند، شانس یک ازدواج موفق برای او اصلا قابل مقایسه با یک دختر ۲۰ ساله نخواهد بود.
در این سن و سال، یک پسر بالای ۳۰ سال که دکترایش را گرفته و شاغل شده است ترجیح خواهد داد با یک دختر ۲۰ ساله ازدواج بکند نه با یک دختر ۳۰ ساله…

او پیشنهاد میکند که دختران بعد از دبیرستان ازدواج بکنند و بعد تحصیلات عالی و اشتغال را پی بگیرند تا فرصت زندگی واقعی را از دست ندهند.

این از تراوشات فکری یک متفکر غربی است نه یک آدم سنتی در شرق… ولی ظاهرا مشکل در شرق کمتر از غرب نیست.

امروز ما مواجه با دختران ۴۰ ساله مجرد افسرده در کشورمان و به ویژه در تهران هستیم که از مشکلات روزگار کلافه هستند.

پسران پا به سن گذاشته و میانسالی را میبینیم که با تکه کاغذی به نام مدرک کارشناسی ارشد یا دکترا در به در به دنبال کار هستند.

راستش را بخواهید، تحصیل و شغل و… همه و همه به خاطر این است که آدم زندگی بکند ولی ما زندگی میکنیم تا مدرک بگیریم .

انگار هدف از آفرینش گرفتن دکتراست.

زندگی طبیعی یعنی این که آدم بموقع ازدواج بکند، بموقع صاحب بچه بشود، بموقع عروس و داماد و نوه داشته باشد، گاهی مریض بشود و از عیادت بستگان و دوستانش لذت ببرد، ناز بکشد و نازش کشیده بشود، در پیری تنها نماند، بموقع بمیرد… بله لذت زندگی در این است که همه لذتهای طبیعی را بموقع تجربه بکند.

ما در پنجاه سالگی بچه دار میشویم و قبل از آن که دامادی یا عروسی بچه هایمان را ببینیم میمیریم.

در پیری تنها میمانیم.

بعد از ۳۰ سال زندگی مشترک طلاق میگیریم.

در جوانی مبتلا به ناراحتی های قلبی عروقی میشویم.
در جوانی پیر میشویم

در پیری که انرژی و انگیزه کافی نداریم به مسافرت میرویم.

ما میزان نیستیم.

ما نمیدانیم از زندگی چه میخواهیم.

در حالی که مُتَمَوِّل هستیم شب و روزمان را در تجارتخانه و شرکت و مطب و کارخانه و در به در به دنبال پول هستیم.

ما قبل از مردن روزی ده بار میمیریم و زنده میشویم.

مشکل امروز ما این است که زندگی نمیکنیم.
ما دچار کمبود زندگی هستیم…

ما پیش از آن که بمیریم مرده ایم.