سیر تا اربعین; گام بیست و نهم از سیر دوم

ایمان، دومین پله از مراحلی است که در راه کمال باید از آن بالا رفت.
ایمان به آنچه که در پله نخست از مسیر “الی الله” دریافت و فهم کرده‌ایم.
در فهم، معیار، درون ما نیست که اگر بود چه بیهوده به نظر می‌رسد حکایت عاشورا !
خدایا !
عنایت توست که فکر را اصلاح کرده، فهم صحیح را در قلب می‌نشاند و ایمان را معنا می‌بخشد.
ایمان میل و جریانی ایجاد می‌کند، که عمل را جهت می‌دهد.
تا جایی که به ” آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ ” می رسد.
عملی که با مراقبه امتداد داشته باشد،
خاصیت آن رسیدن به ظهر عاشورا و قرار گرفتن بر صراط توست.
قرارقلب بی‌قراریست که مورد توجه و عنایت است.
“إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَ إِيَّاكَ نَسْتَعين”
“اهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقيمَ”
*سوره حمد آیات 6 و 7