زائران اربعین.. یادتان باشد که ستون به ستون را مدیون قطره قطره خون شهیدانید آن ها که پشت پیراهن خاکی نوشتند “مسافر کربلا” ولی هیچ گاه حرم یار را ندیدند… شهدا کربلا اربعین
بسم الله الرحمن الرحیم.روزى امام سجاد علیه السلام به پسر عباس علیه السلام نگاه كرد و گريست.ياد از روز احد كرد كه حمزه علیه السلام در آن كشته شد، سپس ياد از موته كرد كه جعفر بن ابى طالب علیه السلام آنجا کشته شد. سپس فرمود: «لايوم كيوم الحسين، ازدلف اليه ثلاثون الف رجل يزعمون انهم من هذه الامة كل يتقرب الى الله عز و جل بدمه و هو بالله يذكرهم فلا يتعظون حتى قتلوه بغيا و ظلما و عدوانا…» هيچ روزى چون روز حسين علیه السلام نيست، كه سى هزار نفر بر ضد او گرد آمدند كه همه خود را از اين امت مىپنداشتند و همه با ريختن خون او به خدا تقرب مىجستند. او آنان را به ياد خدا مىانداخت، اما آنان پند نمىگرفتند تا آن كه او را از روى ستم و تجاوز و دشمنى كشتند. خداوند، «عباس» را رحمت كند كه ايثار كرد وامتحان داد و جان خويش را فداى برادرش كرد…». ناسخ التواريخ، ج 4، ص 73 (به نقل از امالى صدوق)، بحارالانوار، ج 22، ص 274.
امام حسن مجتبى و اميرالمؤمنين علیهماالسلام نيز خطاب به سیدالشهدا علیه السلام فرمودهاند: «لايوم كيومك يا ابا عبدالله. هیچ روزی مانند روزتو نیست ای اباعبدالله.»معالى السبطين، ج 2، ص 10، مناقب، ابن شهر آشوب، ج 4، ص 86.
امام باقر علیهالسلام به نقل از جدشان میفرمایند: روزی امام حسین علیهالسلام به نزد امام حسن علیهالسلام آمد، وقتی چشمش به برادر افتاد گریه کرد، امام حسن علیهالسلام از برادرش علت گریه کردن را جویا شد. امام حسین علیهالسلام فرمود: گریه ام برای رفتار بدی است که با تو میشود. امام حسن فرمود: ظلم و ستمی که بر من میشود همین زهری است که به من داده میشود و به سبب آن به قتل میرسم، ولی بدان که «لا یوم کیومک یا اباعبدالله»؛ هیچ روز و سرنوشتی مانند روز و سرنوشت تو نیست.ای ابا عبدالله زیرا روزی بر تو خواهد آمد که سی هزار نفر از مردمی که خود را مسلمان میدانند و مدعی هستند که از امت جد ما محمد صلی الله علیه و آله وسلم هستند، تو را محاصره کرده و برای کشتن تو و جسارت به اهل بیت تو و اسارت خاندان تو و غارت اموال آنها اقدام میکنند، در این هنگام است که خداوند لعن خود را بر خاندان امیه فرو فرستد و از آسمان خون و خاکستر فرو ریزد و همه مخلوقات حتی حیوانات درنده در بیابان ها و ماهیان در دریاها بر مصیبت تو گریه کنند».سیدبن طاوس، لهوف./ شیخ صدوق، امالی، بیروت، اعلمی، 1400 ق، ص 177.
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُم، وَ اَهْلِكْ عَدُوَّهُم، مِنَ الْجِنِّ وَ الانْسِ مِنَ الاوَّلينَ وَ الاْخِرينَ
بسم الله الرحمن الرحیم.روزى امام سجاد علیه السلام به پسر عباس علیه السلام نگاه كرد و گريست.ياد از روز احد كرد كه حمزه علیه السلام در آن كشته شد، سپس ياد از موته كرد كه جعفر بن ابى طالب علیه السلام آنجا کشته شد. سپس فرمود: «لايوم كيوم الحسين، ازدلف اليه ثلاثون الف رجل يزعمون انهم من هذه الامة كل يتقرب الى الله عز و جل بدمه و هو بالله يذكرهم فلا يتعظون حتى قتلوه بغيا و ظلما و عدوانا…» هيچ روزى چون روز حسين علیه السلام نيست، كه سى هزار نفر بر ضد او گرد آمدند كه همه خود را از اين امت مىپنداشتند و همه با ريختن خون او به خدا تقرب مىجستند. او آنان را به ياد خدا مىانداخت، اما آنان پند نمىگرفتند تا آن كه او را از روى ستم و تجاوز و دشمنى كشتند. خداوند، «عباس» را رحمت كند كه ايثار كرد وامتحان داد و جان خويش را فداى برادرش كرد…». ناسخ التواريخ، ج 4، ص 73 (به نقل از امالى صدوق)، بحارالانوار، ج 22، ص 274.
امام حسن مجتبى و اميرالمؤمنين علیهماالسلام نيز خطاب به سیدالشهدا علیه السلام فرمودهاند: «لايوم كيومك يا ابا عبدالله. هیچ روزی مانند روزتو نیست ای اباعبدالله.»معالى السبطين، ج 2، ص 10، مناقب، ابن شهر آشوب، ج 4، ص 86.
امام باقر علیهالسلام به نقل از جدشان میفرمایند: روزی امام حسین علیهالسلام به نزد امام حسن علیهالسلام آمد، وقتی چشمش به برادر افتاد گریه کرد، امام حسن علیهالسلام از برادرش علت گریه کردن را جویا شد. امام حسین علیهالسلام فرمود: گریه ام برای رفتار بدی است که با تو میشود. امام حسن فرمود: ظلم و ستمی که بر من میشود همین زهری است که به من داده میشود و به سبب آن به قتل میرسم، ولی بدان که «لا یوم کیومک یا اباعبدالله»؛ هیچ روز و سرنوشتی مانند روز و سرنوشت تو نیست.ای ابا عبدالله زیرا روزی بر تو خواهد آمد که سی هزار نفر از مردمی که خود را مسلمان میدانند و مدعی هستند که از امت جد ما محمد صلی الله علیه و آله وسلم هستند، تو را محاصره کرده و برای کشتن تو و جسارت به اهل بیت تو و اسارت خاندان تو و غارت اموال آنها اقدام میکنند، در این هنگام است که خداوند لعن خود را بر خاندان امیه فرو فرستد و از آسمان خون و خاکستر فرو ریزد و همه مخلوقات حتی حیوانات درنده در بیابان ها و ماهیان در دریاها بر مصیبت تو گریه کنند».سیدبن طاوس، لهوف./ شیخ صدوق، امالی، بیروت، اعلمی، 1400 ق، ص 177.
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُم، وَ اَهْلِكْ عَدُوَّهُم، مِنَ الْجِنِّ وَ الانْسِ مِنَ الاوَّلينَ وَ الاْخِرينَ