صراط عشق؛ مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری
” … چون مدّت‌ها بود که از تجربه‌هایم از جنگ داخلی مونیخ یاد گرفته بودم که هرگز نباید جریانی سیاسی را بر پایه‌یِ آن هدف‌هایی داوری کرد که با صدای بلند نوید آن‌ها را می‌دهد، یا شاید واقعاً در پی آنهاست؛ بلکه داوری [درباره‌یِ یک گروه یا یک فرد یا یک جریان] باید بر پایه‌یِ وسایلی باشد که آن جریان برای تحقّق هدف‌هایش به کار میبرد. وسایل بد دلیلی است بر اینکه که دست‌اندرکاران خود به نیروی یقین نظریّه‌یِ خود چندان اعتقادی ندارند.”
نام کتاب: جزء و کل
نویسنده : ورنر هایزنبرگ
مترجم : حسین معصومی همدانی
ناشر: مرکز نشر دانشگاهی
سال انتشار: چاپ نهم – ۱۳۹۴
پی نوشت: وقتی برای رسیدن به یک هدف (هر اندازه که مقدس و محترم و بلندمرتبه انگاشته شود) از ابزارهای نادرست و خشونت آمیز همچون ترور و اعدام و آتش زدن سینما و … استفاده می‌شود، بیانگر آن است که آن هدف – به ظاهر مقدس- در حقیقت دست‌آویزِ هدف‌های اعلام نشده یِ دیگری قرار گرفته است! هدف‌هایی که در ذات خود نه مقدس هستند، نه محترم، نه ارزشمند، نه مفید، نه حتی قابل اعلام!
آن هدف به ظاهر مقدس فقط یک پوشش ساده است برای نهان داشتن هدف اصلی؛ همان هدف اصلی که در یک کلمه می توان آن را به ‘قدرت خواهی’ و قدرت جویی’ آن مدعیان فروکاست!
