سیر تا اربعین; گام چهاردم از سیر دوم

خدایا!
بارها و بارها مرور کرده‌ام حکایت حر و باغبانی حسین (ع) را در تنگستان کربلا .
حکایت عجیبی است.
انگار که چکیده‌ای باشد ازمقاله عاشورا !
حر در آخرین لحظات عمر‍، از عمق حفره تنگ و تاریکی که برای خود ساخته بود،
ریسمان نجات را باز می‌شناسد و رستگار می‌شود.
او شنیده است ندای آزادگی امام (ع) و دعوتش به سمت رهایی را …
امام حسین (ع) باغبانی است که تا آخرین مجال، به نجات گل‌های در منجلاب مانده ، می‌پردازد .
او به دنبال تاریکی‌های وجود آدم‌ها نیست.
او نور است و به دنبال تکه‌های روشن مغفول مانده در نهان هر انسان.
این حریت حسین (ع) است که حتی نقاط کوچک روشن را تکیه‌گاه نجات می‌کند و به آن، شأن می‌بخشد
پروردگارا !
عاشورا سنگ محک جوانمردی، پلیدی و رمز آزادگی است و سلام بر حسین کلید عبور از آن.
السَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ الْحُسَیْنِ …