مردم اگر رای اشتباه بدهند، تو مقصری!

رهبرم …

مردم اگر رای اشتباه بدهند، تو مقصری!
اگر رای شان درست باشد از دانایی خودشان است!

اگر در یک گوشه ای، یک جوان بسیجی رفتار بدی با کسی داشته باشد به پای تو مینویسند!
اگر هم فلان شخصیت سیاسی که با تو نیز مخالف فکری است، به یک جوان مطالبه گر بگوید “میکنمت در گونی!!!” باز هم تو مقصری!

اگر آمریکا ما را تحریم کند، تو مقصری و اگر مسئولان، به تدابیر ضدتحریمی تو اعتنا نکنند، باز هم تو مقصری!

وقتی که میگویی مشکل ما با مذاکره با شیاطین غربی حل نمی شود و باید بجای التماس از آمریکا و اروپا، به نیروی جوان کشور برای حل مشکلات کشور اعتماد کرد، تو جنگ طلب و مقصری!
و وقتی که ما برخلاف نظر تو، با دشمن دست دوستی دادیم و امضا کردیم و وا دادیم و دشمن به ما حقه زد و بیشتر تهدید و تحریم مان کرد، باز هم تو مقصر وضع موجودی!

وقتی قبل از انتخابات میگویی: “عزیزان من، این نصیحت پدر پیر شماست که هر رایی که بدهید، خیر و یا بدی اش به خود شما بازمیگردد؛ ” اگر رای غلط بدهیم، مقصر پراید چهل میلیونی تو می شوی!

 

رهبرم…

ما را بخاطر این هجم عظیم از جهالت و نادانی ببخش!

ما بزرگانی هستیم که عقلمان هنوز از یک کودک کمتر و درک مان از مسائل هنوز سطحی و دور از انصاف و انتظار است…

تو ما را خواهی بخشید …

مگر می شود پدری فرزند خود را نبخشد و از او روی برگرداند؟

ما را ببخش که سیاهی روزهای امروزمان، نتیجه دور شدن از تو و نصایح پدرانه توست …

نمیدانم!
شاید یک روز از این خواب غفلت بیدار شویم و همچون تو، برای ساختن وطن و کوتاه کردن دست دشمن از ایرانمان، شب و روز نشناسیم ….

میدانم که خواهی ماند و روزهای پر افتخاری که نویدش را دادی خواهی دید …

حضورت گرم،
دلت شاد
و عمر با برکتت برقرار باشد که اگر نبودی، امروز سر مردان مان از تن شان جدا و زنان مان برای جهاد نکاح، پیشکش حرامیان داعش شده بودند…

پرچم به دست توست
جمع است خاطرم …