سیر تا اربعین; گام نهم از سیر دوم

خداوندا!
عبودیت تو به اعتقاد نیست که به فعل است. فعلی که ریشه در اعتقاد دارد.
عبد تو بودن پایین‌ترین درجه از صراطی است که قامت به رضایت تو صاف می‌کند.
“وَ أَنِ اعْبُدُونِي هَذَا صِرَاطٌ مُسْتَقِيمٌ “يس61
عمری است قرار به ایمان تو می‌کنیم اما روح‌هایمان در میان برج‌های سر به فلک کشیده حبس شده‌اند.
مقدمه عبادت تو پرورش روح و مؤخره‌اش پرورش جسم، نه در این عالم که در برزخ است .
دنیا قبض است و برزخ بسط.
آنجا که اعمال قدر و میزان پیدا می‌کند، محفل بسیطی برای پرواز.
ایمان که صحیح نباشد، عمل به عبودیت نمی‌رسد.
مهربانا !
مکتب حسینی، مکتب پرواز است .
پس با ما آنچنان کن که با کاروان حسین (ع) کردی.
ما را از اقرار به اذعان و از حرف به عمل و از ایمان به عبد رشد ده تا شایسته عبودیت تو شویم.
آمین یا رب العالمین
http://serateshgh.com