انقلاب فاطمی ایران

می گفت سحرگاه روز بیست و دوم بهمن ماه بود و من داشتم مهیای حضور در راهپیمایی می شدم.

با خود گفتم چطور می شود این حضور را به مادرم فاطمه (س) پیوند بدهم؟!

در همین حال و هوا بودم که  واژه ی ” مادر”  برایم بسیار جلب توجه کرد. “مادر” یعنی چه؟

می گفت: با خود گفتم معنی این واژه چیست؟

چرا به کسی که تولد ما از اوست و رشد و نمو ما هم با اوست، مادر گفته می شود؟

ناگهان چیزی به ذهنم رسید. با خود گفتم مگر ما از درون رحم مادر نیامده ایم.؟ مگر ما از دورن نیستیم؟ مگر ما درون مادر نیستیم؟ پس مادر یعنی ما درون او.

می گفت: مادر،  یعنی ما درون او. یعنی ما در نور او. “مادر” چه واژه ی زیبایی است.

و بعد خطاب به مادر مهربان امت حضرت فاطمه (س) گفت:

با این اوصاف، شما مادر ما هستید و ما درون نور شما زندگی می کنیم.

شما مادرِ انقلاب هم هستید چون انقلاب هم در نور شما ایجاد شد و رشد کرد و به سمت آینده ای درخشان در حال حرکت است.

می گفت یاد فرمایش رهبرم افتادم که می گفت:

با انقلاب اسلامی جوشش عشق به فاطمه زهرا(س)  در دل امّت ما بسیار زیاد شد.

ایشان تربیت یافته ی فاطمه (س) است  که این چنین زیبا، انقلاب را به مادرپیوند می دهد.

و دوباره خطاب به مادر گفت:

مادر! این روزها که ایام گرامی داشت اثر نور شما یعنی انقلاب اسلامی ایران است بیشتر خودم را مدیون شما می دانم.

انقلاب بدون شما اصلا انقلاب نیست! چرا که این نور شماست که به اذن الله قلب ها را متحول می کند  و”  یا مقلب القلوب”  را  در عرصه ی عمل به همگان نشان می دهد.

مادرم، انقلاب اسلامی ساخته ی دست شماست و باید از منظر نور شما و اتمام نور شما در عالم به این انقلاب نگریست که اگر چنین باشیم ما فاطمی خواهیم بود و اگر غیر این باشیم …..

مادر کمکمان کن تا اسیر دنیای بدون نور شما نشویم.

من زندگی بدون شما را نمی خواهم و زندگی بدون شما اصلا زندگی نیست.

مادر عزیزم ممنونم به خاطر انقلاب و ممنونم به خاطر اینکه محبت کردید ما را سر این سفره قرار دادید.

می گفت با همین حال و هوا، به سمت خیابان حرکت کردم تا در راهپیمایی شرکت کنم

و برای اینکه این راهپیمایی را به مادرم فاطمه(س) پیوند بدهم مدام زیر لب میگفتم:

 انقلاب فاطمی ایران. انقلاب فاطمی ایران. انقلاب فاطمی ایران.

96/12/24